Ήταν 17 Ιούλιου 2010,όταν ο Βασίλης Σπανούλης αποφάσισε να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα όχι μόνο του ελληνικού,αλλά και του ευρωπαϊκού μπάσκετ.Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι,κινούμενοι υπό άκρα μυστικότητα, ανακοινώνουν την απόκτηση του Λαρισαίου γκαρντ με μοναδικο στόχο την επάνοδο του Θρύλου στην κορυφή μετά από μια δεκαετία ανομβρίας. Στο προσωπο του Σπανούλη οι ιθύνοντες των Ερυθρόλευκων βρήκαν το πρόσωπο που θα αναγεννούσε το τμήμα.Το τεράστιο ταλέντο του,η ηγετική φυσιογνωμία καθώς και η πολυετής εμπειρία του σε ανώτατο επίπεδο αποτελούσαν ένα θελκτικό πακέτο και συνηγορούσαν στο γεγονός ότι αυτός είναι ο εκλεκτός να οδηγήσει τους Πειραιώτες στις λεωφόρους της δόξας. Ωστόσο και για το Βασίλη Σπανούλη η προσεγγίση Ολυμπιακού πραγματοποιήθηκε σε μια χρονική περίοδο ιδανική και για τον ίδιο.
Μετα από μια πετυχημένη πορεία με τη φανέλα των πράσινων και της Εθνικής ,παρουσία στο μαγικό κόσμο του nba,αμετρητα τρόπαια και προσωπικές διακρίσεις (mvp στο φάιναλ φορ του 09),είχε φτάσει η ώρα να κάνει το επόμενο βήμα,να εγκαταλείψει το ασφαλές και αστραφτερό περιβάλλον του Παναθηναϊκού και να πρωταγωνιστήσει σε έναν τόπ σύλλογο,οπως είναι ο Ολυμπιακός.Ο μπασκετικός αυτός “γάμος” είχε όλες τις περγαμηνές για να καταστεί επικερδής και για τις δύο πλευρές. Η συνέχεια,γνωστή σε όλους τους παροικουντες τη μπασκετική “Ιερουσαλήμ”:ο Ολυμπιακός κατακτά υπό την καθοδήγηση του “σοφού” Ντούσαν Ίβκοβιτς και του Γιώργου Μπαρτζώκα δύο συνεχομενα ευρωπαϊκά τρόπαια,επιστρέφει μετά από 12 χρόνια στο θρόνο του πρωταθλητή Ελλάδος και με το Γιάννη σφαιροπουλο στο τιμόνι κατορθώνει να φτάσει back to back στην κορυφή της Ελλάδος και να συμμετάσχει σε δύο τελικούς Ευρωλίγκας (2015,2017). Αυτές οι επιτυχίες φέρουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Σπανούλη και κατά κοινή ομολογία ελάχιστα από τα παραπάνω θα πραγματώνονταν αν δεν υπήρχε ο 39χρονος πλέον άσσος.Οι χρυσές επιτυχίες σε Ελλάδα και Ευρώπη που διαδέχτηκαν μια δεκαετία ανομβρίας του μπασκετικού Ολυμπιακού ,είχαν ως αποτέλεσμα οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού να αντιμετωπίζουν το Σπανούλη ως “Μεσία” ενώ παράλληλα και το ευρωπαϊκό κοινό υποκλίνοταν στα αδιανόητα κατορθώματα του “μύθου” του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Μολαταύτα,η τελευταία -στειρα από τίτλους και ευρωπαϊκές καταξιωσεις- τετραετία του μπασκετικού Ολυμπιακού αλλά και η προχωρημένη ηλικία του αρχηγού των Πειραιωτών,άνοιξαν τη συζήτηση για το κατά πόσο μπορεί να συνεχίσει να αγωνίζεται ο Λαρισαίος σούπερ σταρ,καθώς και το ρόλο που θα έχει στο σύλλογο αν το 2021 τον βρει να εξακολουθεί να φορά τα μπασκετικά του παπούτσια.Αξιζει να σημειωθεί ότι στα πηγαδάκια των φιλάθλων των Ερυθρόλευκων τα ερωτήματα για το μέλλον του Σπανούλη δεν είναι καινούρια.Ειχαν ξεκινήσει (δειλά και όχι τόσο αθρόα) και μετά τη φυγή του Γιάννη Σφαιροπουλου από τον ερυθρόλευκο πάγκο,με μερίδα οπαδών να εκφράζει ενστάσεις σχετικά με το χρόνο που πρέπει να χει ο Σπανούλης στο παρκέ,αλλά και να προκρινει ως αναγκαιότητα την εύρεση ενός νεότερου παίκτη που θα ηγηθεί της ομαδος.Επιπροσθετα,η κριτική στρεφόταν και στο παχυλό συμβόλαιο του αρχηγού,καθώς υπήρχε η πεποίθηση ότι αποτελεί τροχοπέδη για την απόκτηση εγνωσμενων ξένων που θα αναβάθμιζαν την ποιότητα της ομάδας,ενω ταυτόχρονα δεν ήταν λίγοι εκείνοι που επεσήμαιναν ότι παρασύρεται από την επιθυμία του να σπάσει διάφορα ρεκόρ σε προσωπικό επίπεδο,λειτουρει με ιδιοτέλεια καταστρατηγωντας την ομαδική προσπάθεια και ζημιώνοντας τελικά το σύλλογο. Οι φωνές που διαλαλούν ότι ο μπασκετικός απογαλακτισμος του Ολυμπιακού από το Βασίλη Σπανούλη είναι το πρώτο βήμα που πρεπει να γίνει ώστε να επιστρέψει το πάλαι ποτέ φόβητρο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ στις επιτυχίες,πληθαίνουν.Αλλοι επιθυμούν την παραμονή του Βασίλη με ένα νέο ρόλο και με μικρότερη επίδραση στο παιχνίδι του Ολυμπιακού,αναγνωρίζοντας μεν ότι τα στοιχεία που τον έκαναν θρύλο αλλοιώνονται με το πέρασμα του χρόνου αλλά εκτιμώντας ότι έχει ακόμα να προσφέρει και να ξαναβάλει το λιθαράκι του στο restart της ομάδας,χωρίς να είναι αυτός που θα πρωταγωνιστει. Ο τελευταίος λόγος όμως,ανήκει στον ίδιο το Βασίλη Σπανούλη.Εκεινος έχει αναμφίβολα το αισθητήριο για να προσδιορίσει χρονικά το πότε θα σταματήσει την διανθισμένη με αναρίθμητους θριάμβους καριέρα του,εκείνος ξέρει πότε το σώμα του δε θα μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό που με πάθος και μεράκι λατρευει να κανει:να παίζει μπάσκετ.Το σίγουρο είναι ότι είτε συνεχίσει είτε όχι να μας χαρίζει μαγικές στιγμές στα παρκέ,έχει περάσει αναντίρρητα στο πάνθεον του αθλήματος και το όνομα του έχει γραφτεί στη χρυσή βίβλο των σπουδαίων καλαθοσφαιριστών που άφησαν το δικό τους στίγμα στο μπάσκετ ,το εξέλιξαν και λειτουργούν ως διαχρονικά πρότυπα για κάθε νέο “υπηρέτη” της πορτοκάλι θεάς.
Mερικές,από τις σπουδαιότερες στιγμές του ”Kill Bill”΅:
